Μπάρμπερ, Σάμουελ

(Samuel Barber, Γουέστ Τσέστερ, Πενσιλβάνια 1910 – 1981). Αμερικανός συνθέτης. Άρχισε μουσική σε μικρή ηλικία και σπούδασε πιάνο, τραγούδι, σύνθεση και διεύθυνση ορχήστρας. Κερδίζοντας βραβεία και υποτροφίες, προκάλεσε την προσοχή της κριτικής με ένα θαυμάσιο Adagio για έγχορδα, αναγόμενο στο 1936, όπου η γραμμική αλλά φωτεινή μελωδική παραβολή του δίνει το μέτρο της μουσικής του: κομψή, εκλεκτική, ανοιχτή σε μια πιο νεωτερίζουσα μουσική γλώσσα, αλλά και έτοιμη να αναδιπλωθεί – πάντα με μια πολύ προσωπική ευγένεια – στη φρεσκάδα της μελωδίας, στην οποία ο Μ. αφήνεται με κάποια μελαγχολική διάθεση και ταυτόχρονα με μια αιχμή ειρωνείας. Τέτοια στάση αποκαλύπτεται κυρίως στο έργο του Βανέσα, πετυχημένη λυρική όπερα σε τρεις πράξεις, που συνέθεσε το 1958 σε λιμπρέτο του Τζαν Κάρλο Μενότι και πρωτοπαρουσίασε τον ίδιο χρόνο στη Μετροπόλιταν Όπερα της Νέας Υόρκης ο Δημήτρης Μητρόπουλος. Ο Μ. είναι εξάλλου συνθέτης μουσικής μπαλέτου, δύο συμφωνιών, κοντσέρτων για βιολί και βιολοντσέλο, κουαρτέτων, καθώς και πολλών σελίδων πιανιστικής και χορωδιακής μουσικής. Τον Σεπτέμβριο του 1966 εγκαινίασε το καινούριο θέατρο Μετροπόλιταν στη Νέα Υόρκη, με την όπερά του Αντώνιος και Κλεοπάτρα, σε δικό του λιμπρέτο και με σκηνοθεσία του Φράνκο Τζεφιρέλι.